Ricardo del mar

Ricardo van de zee.
We zijn inmiddels dikste vriendjes, Ricardo en ik. Homo dus he. En zo op mijn level. We hebben hetzelfde ritme en jah! eindelijk heb ik iemand gevonden, die ook overal zijn sleutels laat liggen en op zijn bed zijn hele garderobe en artgalerie heeft uitgestald. We kunnen zo lachen om elkaars onbenulligheden.

We zaten in een cafe waar alle buitenlanders, zeg maar Hollanders zitten: 't Vat, goeie naam ook.
Al kijkend naar de barman, discussieren we over oftie gay is of nie. Ricardo is van het vragen en in dat opzicht kan ik al zoveel van 'm leren. Niet denken wat de ander misschien gaat zeggen of vinden, maar gewoon niet geschoten is altijd mis. En hij heeft al zoveel voor elkaar gekregen op deze manier. Dus hij vraagt op de man af: Are you gay?
De barman, Bjorn begint te lachen: " no no I'm a real nigger, not a fucker. Gays are boelers, bla bla, bla
Nu begint Ricardo te grijnzen: So you say I'm not a real nigger?
De barman schrikt en al gauw fluistert het hele barpersoneel in elkaars oor.
We vragen Bjorn of hij alle woorden die hij gebruikte om gays te beschrijven op wil schrijven.
" So we can make a new song, an I'm a Boeler song"

Nu zijn we dikke vrienden met Bjorn. En dit alles, omdat Ricardo bij elk, echt elk mens de tijd neemt om contact te maken. Zo hebben we gisteren bij een stelletje hyper de pieper rastamannen ons een drankje aan laten smeren wat tegen alles zou helpen, een soort jungle drank. Ik was die gasten al lang voorbij gelopen, en zeker als ze zo gaan aan dringen. Ricardo toont echter interesse, leert nieuwe manieren om te groeten en koopt dat drankje, waardoor ik nu dus wel mooi van de schijterij af ben.

Ricardo del mar is zijn artiestennaam.
Hij is net als ik van het water en zoekt ook de rust (toen ik van de boot af kwam en weer in hartje Paramaribo belandde, wilde ik terug naar het binnenland)
We gaan deze week een landrover huren en de bush in. Adventure!