Ricardo del mar

Ricardo van de zee.
We zijn inmiddels dikste vriendjes, Ricardo en ik. Homo dus he. En zo op mijn level. We hebben hetzelfde ritme en jah! eindelijk heb ik iemand gevonden, die ook overal zijn sleutels laat liggen en op zijn bed zijn hele garderobe en artgalerie heeft uitgestald. We kunnen zo lachen om elkaars onbenulligheden.

We zaten in een cafe waar alle buitenlanders, zeg maar Hollanders zitten: 't Vat, goeie naam ook.
Al kijkend naar de barman, discussieren we over oftie gay is of nie. Ricardo is van het vragen en in dat opzicht kan ik al zoveel van 'm leren. Niet denken wat de ander misschien gaat zeggen of vinden, maar gewoon niet geschoten is altijd mis. En hij heeft al zoveel voor elkaar gekregen op deze manier. Dus hij vraagt op de man af: Are you gay?
De barman, Bjorn begint te lachen: " no no I'm a real nigger, not a fucker. Gays are boelers, bla bla, bla
Nu begint Ricardo te grijnzen: So you say I'm not a real nigger?
De barman schrikt en al gauw fluistert het hele barpersoneel in elkaars oor.
We vragen Bjorn of hij alle woorden die hij gebruikte om gays te beschrijven op wil schrijven.
" So we can make a new song, an I'm a Boeler song"

Nu zijn we dikke vrienden met Bjorn. En dit alles, omdat Ricardo bij elk, echt elk mens de tijd neemt om contact te maken. Zo hebben we gisteren bij een stelletje hyper de pieper rastamannen ons een drankje aan laten smeren wat tegen alles zou helpen, een soort jungle drank. Ik was die gasten al lang voorbij gelopen, en zeker als ze zo gaan aan dringen. Ricardo toont echter interesse, leert nieuwe manieren om te groeten en koopt dat drankje, waardoor ik nu dus wel mooi van de schijterij af ben.

Ricardo del mar is zijn artiestennaam.
Hij is net als ik van het water en zoekt ook de rust (toen ik van de boot af kwam en weer in hartje Paramaribo belandde, wilde ik terug naar het binnenland)
We gaan deze week een landrover huren en de bush in. Adventure!

Mi Gadu Mi Gudu

Mi Gadu, mijn god,
Wat was dit geweldig..,.....
Een cruiseschip met 9 personen varend over de mooiste rivieren, helemaal alleen.
Midden op de rivier voor anker. En als je dan 'sochtends boven op de het dek m(op de grote rode H voor de helikopterlandingsplaats) de zonsopgang gaat bewonderen is het bijna niet echt.
Je hoort zacht de generator van de boot, maar daar ver bovenuit hoor je de ara's, die in alle kleuren over je heen scheren. Hoor je de brulapen, van diep uit het bos brullen, klinkt net alsof ze achter je zitten, zo hard.En dan die kleuren..........
Echt, ik heb nog nooit zo iets moois meegemaakt.

Ik waande me echt op de love boat, de liefde kwam dan wel vooral uit de natuur.
Je doet de hele dag niks. Verrekijken, glimlachen naar de indiase stuurman, een wijntje drinken, een potje catannen( ik heb de surinamers aan het handelen gekregen en hoe!! Ze zijn gooeed switi!!) of midden in de nacht een potje LLlllllllllllligretto met de crew, (waardoor ze beneden in de hutten steeds heftiger een plok hoorden als we in de hitte van de strijd vergaten dat we boven de slaapcabines bezig waren.

Of zwemmen in een rivier met niemand om je heen en een touw om je aan vast te grijpen als de stroming je te hftig wordt. 'Snachts met een bootje kaaimannen spotten.

We hebben bij 3 dorpen aangelegd:

1. Batavia, een voormalig lepra dorp, waar een Tilburger: Peerke Donders als pater de boel eens even flink oplapte. Brabanders rule!
2. Cornelis Kondre: een indianendorp, waar we 'snachts mee dansten om in trance te komen. Ik had mijn gitaar meegenomen en de volgende ochtend zong iedereen: " everybody, bring your calabash" Inclusief de kok van de boot en de directrice. Ik heb ook een nummer voor ze geimproviseerd:' Meisje, wat vind je het lekkerste om te eten? Uhm Peperwatre met pingo? ( da's een bosvarken geloof ik). ' Bingo en lingo' kenden ze niet,dus daar geen reactie op.' Zwemmen in mijn string oh' , dat begrepen ze maar al te goed.
3. Calabaskreek: hoe toevallig? Daar zijn we in stortende regen door het moeras op zwamptocht gegaan. Wat zoiets wil zeggen als met stokken door het moeras zompen. Cool! En dan onderweg een hele apotheek aan planten en bomen tegenkomen. Je kan er voor alles terecht, kale hoofden, energiedrankjes, zwangerschap, echt alles halen ze uit de natuur.

Ik heb 'snachts heerlijk gekletst met Rene en Leonoor, de makers en eigenaars van de boot. Wat een mooi stel, zo genietend van het leven. Ze hebben het zo goed voor elkaar en dat puur door hun hart te volgen.

Als iemand ooit nog naar Suriname gaat, raad ik de Mi Gudu aan. Je kan het boekje met de gebundelde columns die Leonoor voor het Parool schreef van me lenen.

' oui, ahah, c'est vrais oui, mais oui, naturellemant'

' .....oui, mon nome est Jacqueline..'
' Ah Jacqueline, c'est tres interessant, parceque.......................'

Echt nachtelange gesprekken met zo'n heerlijke, leuke, lieve, lekkere negeriaanse Fransman. Op zoek naar zijn roots en vooral bezig met in het moment zijn.

Zo fijn, zo leuk
En raadt eens?
Tuurlijk toch.
Zo homo!

Bruin van de cola

Coca cola, waar je in zwemt!!
Ik waande me als Sjakie in een bad van chocolade.
Maar nu dus in colawater en om je heen alleen maar palmen en ander leuksoortig groens.
Ik ben vandaag meegenomen door Sew, die vriend van Binkie.
Hij is super attent en had zich speciaal voor vandaag gekleed als gangster. " Dat vinden jullie vrouwen mooi, toch?"
Ha! Super handig zo'n gangster naast je, kom je over al door heen en alle toeters en psssst!! en lekkerrrr kutjes!, zijn verleden tijd.
Hij woont ook in een gangsterhuis met alles wit en goud.

We reden langs een tandarts, waar op het bord staat: Voor kunstgebit en gouden tanden. Cool he, een tandarts speciaal voor een gouden kroon.
Ook leuk bij een huisje stond ook een bord: Zure ijsjes te koop!

Sew is taxichauffeur bij de Surinaamse luchtvaart maatschappij, de SLM, precies die.
En we gingen dus, waar ik maar wilde, ik mocht kiezen.
Uuhhhh? Het sprookjesbos, grapte ik. En hup we stonden in het sprookjesbos, waar ik hem van roodkapje, hans en grietje en sneeuwwitje vertelde. Anansi de spin was er ook en ik hoopte op een leuk verhaaltje, maar daar wassie nie van. Wist wel dat die dikke zwarte gevaarlijk was.

En daarna dus zwemmen in de kreek. Hij aan het bier en de ciga's, ik in mijn upsie in het water. Heeeeerlijk! En daarna dus bruin van de cola

Mi Gudu

Mijn schatje!

Er was eens een Botenmaker en zijn vrouw. Zij hebben in Suriname hun schip gebouwd en het de " Mi Gudu" genoemd. Zij varen 5 dagen lang over de rivieren op zoek naar schildpadden, krokodillen, dorpjes waar niemand komt. En ik ga mee. Switi!!!

Mi moi switi kondre
Mi moi swit sranang
Te me loekoe mi prakserie
mi pramisie
Mi no be libi joe

Zie, gaat al best dat Sranantangoos.
Elke dag wat nieuwe woorden en grammatica.
En elke dag weer nieuwe ontmoetingen.
Zo heb ik vandaag heb Siew ontmoet ( een hindoe vriendje van Binkie). Hij neemt me morgen mee op stap. Hij baalt dat hij het niet wist dat ik kwam, anders hadtie een weekje vrij genomen. Lief he?

Ook vandaag in gesprek met Helen Kamperveen, van medisch centrum west en ongeveer elke allochtoon theatergezelschap in Nederland. Leuk mens, maar heel druk nu. Zij heeft vorig jaar een jeugdtheaterschool opgericht en ze zitten nu in hun eerste afrondingsfase. Een Romeo en Julia bewerking. Ik kom er dus nog niet echt door heen met mijn plannen voor improtheater. Toen ik vertelde dat ik les had gehad van Keith, stond ze helemaal te trillen.
" Waat?, heb jij les gehad van Keith? Ik neem die man elke avond mee naar bed, toch en jij hebt met hem............, mi gudu, mi gudu."

Tante Es en tante Sjak

Tante Es roept voor de show in het voorbij gaan:
" oh nou zie ik, je bent Javaans!"
Tja, ik moest ook in klederdracht komen en ik had niet mijn rode klompjes mee, dus ben ik door Cultuurstudies aangekleed in het javaans: sarong om, sjaal om de schouders, orchidee in het haar, armbandjes, ringetjes.

Ik begin al wat meer te bonden met de dames. Hoe meer ik gewoon recht voor z'n raap dingen eruit gooi, hoe meer ze me waarderen. Ik had nl nogal de neiging om heel lief, bescheiden en zachtjes te praten. Niet doen dus, gewoon keihard net als zij.
En zeggen dat ze mooi zijn, dan komen ze allemaal even poseren voor de camera.

De show is cool. Dino een nederlands/curacaose standupper en Jan een maroctandupper doen ook mee. Paramaribo lacht zo lekker. Echt jonge, die lachsalvo's gaan plafonden (plafonds?) hoog.

allergies is surinaams, toch?

Raymann is laat!!!!

Zo grappen de Surinaamse dames uit het koor als Jurgen 10 minuten te laat op zijn eigen reptitie verschijnt.
Ik sta nog wat onwennig tussen de suri's. Kan dat nou wel zo'n blank koppie in een gospelkoor?
Nou ja, why not.
Ik studeer braaf de altpartij in van het 2 surinaamse liederen. Krisis, die tekst! Half papiamentoos half curacaos half sranantangoos.
Pas bij het woord hemel, durf ik mijn bek pas open te trekken, dat ken ik!

Een Rotterdamse/ Surinaamse zangeres, die ik twee dagen geleden ontmoette in bar Zanzibar, zoent me nu welkom op het podium. Kleine wereld! Zij is ook door Jurgen gevraagd en ik zit nu in haar achtergrond koor. Naast de suri liedjes waarbij Jurgen de lead is (de vrouw naast mij, steekt demonstratief haar vingers in haar oren), zingen we ook i'll be there (.....reach out) en...shit die andere kom ik ff niet op. Maar ook engels iig.

Als ik iets probeer te zeggen, (bijv. dat het handig is om naar de voorste te kijken welke kant die haar pasje doet, zodat we allemaal gelijk gaan), wordt ik bijna genegeerd. Ze zijn er vrij allergies voor dat iemand hen probeert te vertellen hoe het moet.
Het gebeurde een paar keer vanavond, dat ik dacht, oei ik moet oppassen.
Raymanns' show gaat over het vergeten van de slavernij. We leven nu, laten we de slavernijperiode begraven. We zingen dan ook een begrafenislied en er komt een heuse kist op het podium. Ik merk inderdaad dat het nog heel heel hoog zit. En dat voelt raar, om dan als blanke er tussen te staan.

Tante Sjak bij Jurgen Raymann!!!!!

Ay ay ay ay!
Tante Sjak staat vlg week elke dag te zingen in de show van Jurgen Raymann!!!
Dus....
Via Ome Ramon ( als je kids lesgeeft dan wordt je tante genoemd) en zijn koor Joy to sing, mag ik meezingen. Ik nam een kijkje bij Joy to sing en ga hen ook zelf dirigeren en Jurgen heeft hen gevraagd te komen zingen, omdat zij het beste koor zijn uit Paramaribo.
Ha!!, en ik zing dus mee.

Ik ben aan het mailen met canon, mijn foto toestel, want ik heb de software niet meegenomen en kan volgens canon niet zonder het installeren van bep. software foto's downloaden.

Commewijne en DOLfijnen

Ik heb vandaag afspraken afgezegd. Ja hoor 'ns het moet ook wel npog vakantie zijn, weet je.
Ik kon met mensen van hotel Torarica mee op een boottocht over de rivier de commewijne.
Een lekkere gezellige toch decente guide Iwan, voer ons rond.
Takke herrie uit de motor, dus gezellig babbelen ho maar.

We zijn nog geen 5 minuten weg en hop, de zoetwater dolfijnen flierefluiten vrolijk voor ons uit.
De rivier is echt een beauty. Heel breed en aan de kanten alles jungle begroeid en palmen, veel palmen. Daar liggen de plantages aan uit 1700. Koffie, Suiker, Citrus, Katoen. Ze hebben allemaal namen als: Hoop en zorg. Goede hoop, maar ook Bakkie en Kronenburg. Ik natuurlijk heel hard Frank Boieien zingen, maar dat snapte niemand. Te oud gezelschap en duits, tja...

Die plantages zijn soms nog in tact. Blijkt dat koffie telen, zo makkelijk nog niet is. Koffie bonen moeten onder bomen gepland worden. Ze hebben schaduw nodig en als het heel hard regent en ze staan niet beschut, floept zo heel die koffieboon eraf.

Ik heb vandaag echt zo veel lekkere vruchten gegeten: markoesa ( passievrucht) kokosnoot ( gele!) kersen, pommes terres ( nee fgeen aardappel, maar een soort mango) en een pompelmoes ( een uit de kluiten gewassen grapefuit, maar dan veel lekkerder en 3 keer zo groot)

Bigi kaaiman was er ook, lekker ding. Ze noemen ze ook wel de waterkip, omdat ie naar kippenvlees smaakt.

NETWERKEN!!!

Ik dacht da'k er niks van kon, netwerken, maar het gaat me hier aardig goed af.
Binnen vijf dagen heb ik al zoveel afspraken en telefoonnummers, dat ik tijd te kort kom. Vandaag bedacht ik me dat ik ook zit voor de vakantie, dus heb gewoon de afspraak met de minister van cultuur afgezegd en ben ik met de boot over de rivier gevaren. Zo, da's pas sterallure, GNA!

Inmiddels heb ik contact gelegd met alle muziekscholen en theaterinstanties die er maar zijn.
Dat heeft geleid tot het volgende:

• Volgende week ga ik op de universiteit impro les geven.
• De week erop ga ik een paar dagen naar basisscholen, muziekles geven.
• De directrice van de theaterschool is zeer geinteresseerd in impro en vlg week ga ik met haar hierover babbelen.
• Fawaka creations, met rtl4 correspondente nina Jurna denkt dat wij ( wat impro gebied) ook wel raakvlakken hebben en is geinteresseerd.

Het gaat dus goed, heel goed

De suri en de blanke

Het is dus echt wel een ontwikkelingsland, veel meer dan ik gedacht had.
Volgens de zus Louise van Petra ( van mijn koor in Noord), waar ik gisteren even geweest ben, werken de Suri's het zelf in de hand.
Er heerst nog steeds het idee, dat alles wat van buiten komt goed en beter is. Als een suri iets beweert, wordt het niet geloofd. Zegt een blanke precies hetzelfde dan wordt het wel geaccepteerd.
Bovendien specialiseert een Surinamer zich niet snel. Pikt overal een graantje van mee en noemt zich dan specialist. Wat er op neerkomt dat er, als puntje bij paaltje komt toch de hulp van een echte specialist in moet worden geroepen. Zo laten ze wetten ( over hun eigen land) schrijven door een blanke. Een blanke , die geen fuck afweet van het land. Een blanke krijgt daarbij voor hetzelfde werk 10 keer meer betaald.

De Suri's foeteren op de blanken, maar roepen ook te snel hun experise in en ontwikkelen zichzelf veel te algemeen.

fa waka?

a'e go
Dat het goed gaat.
soooooooooooo aardig die mensen!
Ik heb sinds maandag al zoveel contacten gelegd, met zoveel muziek/theatermensen gesproken.

Maandagavond zat ik bij Mixed food aan de waterkant ( zo heet de straat maar is tevens de waterkant, goeie logica hebben ze hier), zitten naast mij 4 nederlanders.
We raken in gesprek over muziek, want twee ervan zijn geluidstechnicus.
We kennen dezelfde mensen en da's dan toch weer leuk. Ger werkt voor Acda en de frunnik en is dinsdag vertrokken naar Curacao, alwaar de gehele band vertoeft.
Na een leuke nacht met deze personen word ik geintroduceerd bij hotel Torarica. Ongeveer het luxete hotel van Paramaribo. Omdat zij daar verblijven en 2 ervan al 'snachts vertrekken, mag ik de volgende dag daar ontbijten en in het zwembad. Dat is een luxe, want zwembaden hier in Suri zijn er nauwelijks. Je kan in de suri rivier plonzen, maar daar is de stroming echt gigantisch en bovendien kom je er dan lekker bruin, of meer oranje bruin uit.
Goed, ik dus de volgende dag naar het hotel. Hihi, wel spannend natuurlijk. maar gewoon doen alsof mijn neus bloed en iedereen heel leuk groeten.
Een onwijs ontbijtbuffet en een kok die een eitje voor je bakt. Joehoe daarna in de paradijselijke tuin met zwembad en braden maar. Ondertussen loopt Jurgen Raymann voorbij, plonst Bogarde in het water en bestelt La Jacque, zoals het een echte diva gehoord een heerlijke coctail.
Zo, zeg ik bon bon!!

Paramaribo

Veilig en wel geland op de Zanderij.
Ik stap het vliegtuig uit en ik ruik: KAMPVUUR. Hele hordes scouting herinneringen passeren de revue. Ha! ik vind het nu al leuk.
Al die Suri's rennen als een dolle naar de douane. Maar zoals mijn zojuist gemaakte vriend Marselano al zegt: Wie het laatst lacht lacht het best. En zo is DAT. Ik heb nl. als eerste mijn zak van de bagageband geplukt. Stap een taxibusje in en word keurig voor mijn guesthouse afgezet. Goed geregeld!

Zondag.
Ze doen hier spelletjes: Wie kan het hardste praten?
Ik heb een ook heel toepasselijk speeltje mee: Kolonisten van Catan( oepsie floepsie, ff geen rekening gehouden met de geschiedenis) We zullen zien wie met me wil spelen. Ik denk dat ik ze dan maar laat winnen. Behalve als het een Nederlander is dan.

Toet toet...
Hihi, hier word regelamtig geflirt-toetert. En ik maar denken dat ik aan de verkeerde kant rijd.
Lekker wel, die aandacht. Totdat het enige is wat ze roepen: lekker kutje!
Hoe weten jullie nou dat ik.........????
Doe dan maar een toeter.

Na een dagje op mijn omafiets rondgedwaald te hebben, bots ik op een overlaade kade bij de Suriname rivier. Suri's staan uit volle borst te schreeuwen. Dan zie ik ze: zwemmers met gele badmutsen. Ze zwemmen 18 kilometer van Domburg ( grappig, daar gingen we vroeger altijd op de camping met de fam. Heesakkers) naar Paramaribo.
Net zoals bij het roeien varen er hier nu bootjes mee, die als de zwemmers maar ook een beetje uit koers raken , heel dicht op ze gaan varen en ze afsnijden en daarbij heel hard schreeuwen: ZWEMMEN!! en fluiten op valse scheidsrechtersfluitjes. Lachen
Ik eet hier mijn eerste schaafijs met passievrucht. Lekkerrrr!

Al twee nachten niet geslapen van de:- alleen op MIJN kamer geen- ventilator, nietgevaarlijkedochstekende muggen en het tijdsverschil - 5 uur is het.

Vandaag, actie. Ik ga naar de muziek en theaterscholen. Kijken of er iets uitrolt.

Verblijf Paramaribo

De eerste week verblijf ik in Zus & Zo:

Zus&Zo
Grote Combeweg 13a
Paramaribo Suriname
(+ 597) 520905
zusenzosuriname@gmail.com