Mi Gadu Mi Gudu

Mi Gadu, mijn god,
Wat was dit geweldig..,.....
Een cruiseschip met 9 personen varend over de mooiste rivieren, helemaal alleen.
Midden op de rivier voor anker. En als je dan 'sochtends boven op de het dek m(op de grote rode H voor de helikopterlandingsplaats) de zonsopgang gaat bewonderen is het bijna niet echt.
Je hoort zacht de generator van de boot, maar daar ver bovenuit hoor je de ara's, die in alle kleuren over je heen scheren. Hoor je de brulapen, van diep uit het bos brullen, klinkt net alsof ze achter je zitten, zo hard.En dan die kleuren..........
Echt, ik heb nog nooit zo iets moois meegemaakt.

Ik waande me echt op de love boat, de liefde kwam dan wel vooral uit de natuur.
Je doet de hele dag niks. Verrekijken, glimlachen naar de indiase stuurman, een wijntje drinken, een potje catannen( ik heb de surinamers aan het handelen gekregen en hoe!! Ze zijn gooeed switi!!) of midden in de nacht een potje LLlllllllllllligretto met de crew, (waardoor ze beneden in de hutten steeds heftiger een plok hoorden als we in de hitte van de strijd vergaten dat we boven de slaapcabines bezig waren.

Of zwemmen in een rivier met niemand om je heen en een touw om je aan vast te grijpen als de stroming je te hftig wordt. 'Snachts met een bootje kaaimannen spotten.

We hebben bij 3 dorpen aangelegd:

1. Batavia, een voormalig lepra dorp, waar een Tilburger: Peerke Donders als pater de boel eens even flink oplapte. Brabanders rule!
2. Cornelis Kondre: een indianendorp, waar we 'snachts mee dansten om in trance te komen. Ik had mijn gitaar meegenomen en de volgende ochtend zong iedereen: " everybody, bring your calabash" Inclusief de kok van de boot en de directrice. Ik heb ook een nummer voor ze geimproviseerd:' Meisje, wat vind je het lekkerste om te eten? Uhm Peperwatre met pingo? ( da's een bosvarken geloof ik). ' Bingo en lingo' kenden ze niet,dus daar geen reactie op.' Zwemmen in mijn string oh' , dat begrepen ze maar al te goed.
3. Calabaskreek: hoe toevallig? Daar zijn we in stortende regen door het moeras op zwamptocht gegaan. Wat zoiets wil zeggen als met stokken door het moeras zompen. Cool! En dan onderweg een hele apotheek aan planten en bomen tegenkomen. Je kan er voor alles terecht, kale hoofden, energiedrankjes, zwangerschap, echt alles halen ze uit de natuur.

Ik heb 'snachts heerlijk gekletst met Rene en Leonoor, de makers en eigenaars van de boot. Wat een mooi stel, zo genietend van het leven. Ze hebben het zo goed voor elkaar en dat puur door hun hart te volgen.

Als iemand ooit nog naar Suriname gaat, raad ik de Mi Gudu aan. Je kan het boekje met de gebundelde columns die Leonoor voor het Parool schreef van me lenen.