maandag 7 juli 2008

Paramaribo

Veilig en wel geland op de Zanderij.
Ik stap het vliegtuig uit en ik ruik: KAMPVUUR. Hele hordes scouting herinneringen passeren de revue. Ha! ik vind het nu al leuk.
Al die Suri's rennen als een dolle naar de douane. Maar zoals mijn zojuist gemaakte vriend Marselano al zegt: Wie het laatst lacht lacht het best. En zo is DAT. Ik heb nl. als eerste mijn zak van de bagageband geplukt. Stap een taxibusje in en word keurig voor mijn guesthouse afgezet. Goed geregeld!

Zondag.
Ze doen hier spelletjes: Wie kan het hardste praten?
Ik heb een ook heel toepasselijk speeltje mee: Kolonisten van Catan( oepsie floepsie, ff geen rekening gehouden met de geschiedenis) We zullen zien wie met me wil spelen. Ik denk dat ik ze dan maar laat winnen. Behalve als het een Nederlander is dan.

Toet toet...
Hihi, hier word regelamtig geflirt-toetert. En ik maar denken dat ik aan de verkeerde kant rijd.
Lekker wel, die aandacht. Totdat het enige is wat ze roepen: lekker kutje!
Hoe weten jullie nou dat ik.........????
Doe dan maar een toeter.

Na een dagje op mijn omafiets rondgedwaald te hebben, bots ik op een overlaade kade bij de Suriname rivier. Suri's staan uit volle borst te schreeuwen. Dan zie ik ze: zwemmers met gele badmutsen. Ze zwemmen 18 kilometer van Domburg ( grappig, daar gingen we vroeger altijd op de camping met de fam. Heesakkers) naar Paramaribo.
Net zoals bij het roeien varen er hier nu bootjes mee, die als de zwemmers maar ook een beetje uit koers raken , heel dicht op ze gaan varen en ze afsnijden en daarbij heel hard schreeuwen: ZWEMMEN!! en fluiten op valse scheidsrechtersfluitjes. Lachen
Ik eet hier mijn eerste schaafijs met passievrucht. Lekkerrrr!

Al twee nachten niet geslapen van de:- alleen op MIJN kamer geen- ventilator, nietgevaarlijkedochstekende muggen en het tijdsverschil - 5 uur is het.

Vandaag, actie. Ik ga naar de muziek en theaterscholen. Kijken of er iets uitrolt.

Geen opmerkingen: